Jednym z elementów przydomowych oczyszczalni ścieków są osadniki wstępne, które wpływają na jakość przebiegu wstępnego oczyszczania ścieków i funkcjonowania całej oczyszczalni.

Jak przebiega wstępne oczyszczanie w osadniku?

Funkcjonowanie osadników wstępnych (określanych także jako gnilne) opiera się na powolnych procesach fermentacji, która odbywają się bez dostępu tlenu (tak zwana fermentacja anaerobowa). W osadniku następuje podział zanieczyszczeń – te cięższe od wody osadzają się na dnie zbiornika, a te lżejsze unoszą się na powierzchni, tworząc swego rodzaju kożuch, albo gromadzą się na powierzchni w formie piany.

Dopiero tak przygotowane ścieki mogą przepłynąć lub zostać przepompowane do dalszych elementów układu.

Kilka zasad dotyczących osadników gnilnych

Zaleca się, by osadnik był umiejscowiony jak najbliżej domu, żeby wpływające do niego ścieki nie miały szansy ostygnąć w trakcie transportu. Spowodowane jest to faktem, że wyższa temperatura ścieków ma wpływ na intensywność procesów gnilnych zachodzących w osadniku. Jeśli nie ma możliwości zakopania zbiornika w odległości mniejszej niż 10 metrów, wskazane jest docieplenie przewodów, którymi transportowane są ścieki.

Należy także wziąć pod uwagę odpowiedni rozmiar zbiornika. Przyjmuje się, że procesy zachodzące w osadniku powinny trwać przynajmniej trzy dni, przeliczmy więc dokładnie ilość ścieków wytwarzanych w naszym gospodarstwie domowym i dobierzmy zbiornik o odpowiedniej pojemności, żeby zagwarantować odpowiednią wydajność systemu.

Jaką wydajność powinien mieć osadnik?

Prawidłowo zaprojektowany i wykonany osadnik, który poddawany jest należytej konserwacji i eksploatowany zgodnie z przeznaczeniem, powinien gwarantować podczyszczenie ścieków w granicach 65 proc. lub wyższym.